در شرایط جنگی هر شعار یک معنای جنگی دارد؛
شباهت تحولات امروز خاورمیانه به دوران قبل از جنگ ایران و عراق | چینش یک دام برای کشاندن آتش جنگ | توازن دیپلماسی و میدان بهم خورده؟
در فاصله کوتاهی بعد از اینکه قطعنامه‌ای علیه اسرائیل در شورای امنیت تصویب شد، این رژیم به حمله‌ای بی‌سابقه علیه کنسولگری ایران در دمشق دست زد. برخی مدعی‌اند که هدف نتانیاهو تنها به میدان آوردن ایران در منطقه است.
به گزارش انتخاب، حشمت الله فلاحت پیشه، نماینده سابق مجلس، درباره اهداف اهداف اسراییل از افزایش تنش با ایران به خبرنگاران گفت: موضوع را باید در قالب کلان دید. اوضاع امروز شبیه دو واقعه در گذشته است. اول واقعه پیشین که مربوط به قبل از جنگ ایران و عراق است و اوضاع کل منطقه شبیه آن دوره است.
از لحاظ شکل حادثه نیز شبیه زمان حمله طالبان به کنسولگری ایران است. در نتیجه در شرایط کلان کلیت تحولات منطقه شبیه به دوران قبل از جنگ ایران و عراق است، خود حادثه‌ای که دیروز اتفاق افتاد هم حادثه‌ای شبیه به حمله طالبان به کنسولگری ایران است. یک سری تحلیل‌ها و مواضع دیده می‌شود که خلاف منافع ملی کشور است، از جمله کسانیکه خواهان حمله به نمایندگی‌های اسراییل در دیگر کشور‌ها هستند. این‌ها درکی از منافع ملی کشور ندارند؛ مهم‌ترین بحث این است که ایران نباید در میدانی بازی کند که نتانیاهو برای او طراحی کرده است. نتانیاهو بدون جنگ با ایران یک مرده سیاسی است.
او افزود: نتانیاهو می‌داند که اگر ایران وارد جنگ با اسراییل شود امکان همکاری آمریکا وجود دارد و تندرو‌ها به هدف خود می‌رسند. در سمت دیگر وقتی رسانه‌های خارجی را می‌بینید، اوضاع شبیه قبل از جنگ ایران و عراق است. با وجود اینکه صدام انقلاب ایران را به رسمیت شناخته بود، اما همگان سعی کردند ایران و عراق را به جنگ تحریک کنند، با آن جنگ بخشی از دغدغه‌های خود را رفع می‌کردند.
وی در رابطه با شباهت شرایط کنونی به زمان آغاز جنگ بیان کرد: ایران در مهم‌ترین نقاط کشور‌های غیردموکرات انقلاب کرده بود و صدور انقلاب جدی بود. صدام هم جاه طلبی‌هایی را در سر داشت، دو کشور نیز ظرفیت صادرات ۱۰ میلیون بشکه نفت در روز را داشتند. در چنین شرایطی جنگ ایران و عراق باعث شد هنوز ایران و عراق در حال پرداخت هزینه‌های بحران باشند، اما تمام کشور‌های اطراف این دو کشور بزرگترین جهش‌های توسعه‌ای را پیدا کرده‌اند.
فعلا چالش اسراییل با عمق استراتژیک ایران است. در سمت دیگر می‌بینیم که منافع ایران در حال سوختن است و رژیم صهیونیستی با افراطی‌ها همراه است که با دولت آمریکا هم دچار چالش شده‌اند. این جنگ آخر زمانی به یک انرژی در میان تندرو‌ها تبدیل شده است. در چنین شرایطی بازیگران دیگری مانند روسیه هستند که جنگ در مرز‌های اسراییل بهشت آن‌ها به حساب می‌آید و متأسفانه کشوری که برای جنگ تحریک می‌شود ایران است.
این نماینده سابق مجلس درباره رفتار ایران نسبت به افزایش تنش در منطقه اظهار کرد: ما نباید مسائل را احساسی ببینیم، من از روز ۷ اکتبر بار‌ها گفتم که این یک دام برای ایران است. از ۷ اکتبر مسیر تحولات مسیر چینش یک دام برای کشاندن ایران به جنگ بود و اتفاقی که افتاد این بود که توازن دیپلماسی و میدان بهم خورد. این عدم توازن باعث شد که ایران به تدریج در جنگی گرفتار شود که هیچ سودی برای منافع ملی‌اش ندارد.
از بین رفتن توازن میدان و دیپلماسی از ۷ اکتبر به این سمت شرایطی را شکل داد که ایران را درگیر جنگی می‌کند که هیچ سودی برای منافع ملی ایران ندارد و فقط در راستای منافع افراطیون صهیونیست است؛ لذا با این موضوع باید برخورد استراتژیک کرد. در شرایط غیرجنگی می‌توان شعار داد و سخنرانی کرد، اما در شرایط جنگی هر شعار یک معنای جنگی به خود می‌گیرد. از ۷ اکتبر به این سمت هرگاه پاسداران ایرانی شهید شدند اسراییل قبول نکرد، اما در سمت ایران همه از انتقام سخت صحبت می‌کنند. الان برخی از اعضا شورای شهر هم از انتقام سخت صحبت می‌کنند. آنچه ما می‌بینیم جنگ کلمات با جنگ مرموز صهیونیست هاست. این باعث می‌شود که ایرانی‌ها عملاً امکان مقابله راهبردی را ندارند و این باعث گستاخی طرف شده است.
در زمان جنگ طرح شعار‌های بدون عمل باعث تضعیف توان استراتژیک کشور می‌شود. شعار‌های بدون عمل، صهیونیست‌های را گستاخ‌تر کرده است. نباید در دام یک سری تحلیل‌ها خطرناک افتاد. حمله به نمایندگی‌های سیاسی یعنی حمله به کشور‌های دیگر است.
فلاحت پیشه درباره علت افزایش تنش از سوی نتانیاهو به برای جلوگیری از تنش‌های داخلی در اسراییل گفت: با علم می‌گویم که ایران از این توان برخوردار است که اقدامات نظامی سنگینی را علیه اسراییل انجام دهد، اما همین کار هم نباید به گونه‌ای شکل بگیرد که اهداف راهبردی نتانیاهو در گسترش جنگ فراهم شود.
نتانیاهو بدون جنگ به یک مرده سیاسی تبدیل می‌شود و اجتماعات ضد نتانیاهو در حال شکل‌گیری است. درست بعد از اینکه سه روز پشت سر هم علیه نتانیاهو اجتماعاتی شکل گرفت این ترور صورت گرفت. اگر ۷ اکتبر اتفاق نمی‌افتاد، مهم‌ترین مسأله درونی اسراییل یک تنش داخلی بود.
